Ο πυρετός των δραστηριοτήτων

Έφτασε πάλι η στιγμή του χρόνου, όπου οι γονείς ανεβάζουν πυρετό στην προσπάθεια να διαλέξουν εξωσχολικές δραστηριότητες στα παιδιά τους - οι πιο οργανωμένοι τα έχουν ήδη τακτοποιήσει, αλλά μείνε, γιατί και πάλι σε αφορά ούτως ή άλλως!

Έχω ξανά αναφερθεί σε αυτήν την τρέλα, αλλά τώρα θα μιλήσω συγκεκριμένα για τις δραστηριότητες που αφορούν παιδιά ηλικιών 2,5 - 5 ετών, θα λέγαμε χοντρικά προσχολικής ηλικίας. Αν και θα ήταν λάθος, αφού το προνήπιο ανήκει πια στην υποχρεωτική εκπαίδευση και τα βάσανα ξεκινούν από νωρίς.

Υπάρχουν οι δραστηριότητες που ευχαριστούν τα παιδιά, υπάρχουν οι δραστηριότητες που ευχαριστούν τους γονείς, δηλαδή τις επιλέγουμε εμείς γιατί θεωρούμε ότι χωρίς αυτές, τα παιδιά μας δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους συμμαθητές τους και μελλοντικούς ανταγωνιστές στην αγορά εργασίας... Και υπάρχει και η πολυτέλεια της τρέλας, με δραστηριότητες μάλλον αχρείαστες, είτε επειδή θέλαμε εμείς να τις κάνουμε όταν ήμασταν μικροί και φάγαμε άκυρο από τους γονείς μας, είτε επειδή μας γυαλίζει.

Ξεκινάμε από τον αθλητισμό. Όλα τα παιδιά πρέπει να αθλούνται σου λέει. Σε αγχώνει αυτό, γιατί καθημερινά διαβάζεις για την παιδική παχυσαρκία, για το κόλλημα με τις οθόνες, την έλλειψη πειθαρχίας, για το bullying. Πρέπει να αθλείται ένα παιδί; Κι από ποια ηλικία; Προσωπική μου άποψη, η κολύμβηση είναι μια καλή επιλογή με πολλαπλά οφέλη. Αφενός, μαθαίνει να μη βουλιάζει, αφετέρου, γυμνάζει σώμα και πνεύμα. Η θεραπευτική ιδιότητα του νερού είναι γνωστή ανά τους αιώνες άλλωστε. Αν έχεις κοριτσάκι, πιθανώς να θέλει να δοκιμάσει το μπαλέτο. Αλλά μπορεί να θέλει και ρυθμική. Αλλά μπορεί να τα θέλει όλα, ή να μη θέλει τίποτα κι εσύ να το τρέχεις παντού ούτως ή άλλως. Αν έχεις αγοράκι, το πιθανότερο είναι να λατρεύει τη μπάλα. Αλλά ο Γιωργάκης κάνει και στίβο, καλό κι αυτό. Συνδυάζονται λες; Και τότε μπαίνουν στην εξίσωση και οι πολεμικές τέχνες! Μα είναι μόδα και η παιδική Yoga, μη σε πουν και βλαχάρα που δεν κάνετε πρακτική γιόγκα από τις πάνες! Κι αν δεν τα κάνει όλα, πως θα ξέρει τι του αρέσει και σε τι είναι καλός; Κι αν δεν φορτώσεις το παιδί προσχολικής ηλικίας με όλα μαζί αυτά, μετά που θα έχει διαβάσματα πως θα βρει χρόνο να τα δοκιμάσει; Όχι όχι, τώρα είναι η ευκαιρία!

Συνεχίζουμε με τις ξένες γλώσσες. Αν δεν έχεις την τύχη να είσαι Nattive speaker αγγλικών, σίγουρα τα Αγγλικά είναι κάτι που σε καίει να μάθει το παιδί σου και όσο νωρίτερο, τόσο καλύτερα σκέπτεσαι. Αμέσως αμέσως, έχουμε ήδη ένα άθλημα και μια γλώσσα στην καλύτερη των περιπτώσεων. Μα ναι, πρέπει να τελειοποιήσει τα αγγλικά στο προνήπιο, γιατί μετά θα πρέπει να βάλεις δεύτερη γλώσσα (γαλλικά ή γερμανικά), ώστε να προλάβει πριν τις πανελλήνιες να έχει πάρει και δίπλωμα στην τέταρτη και καλύτερη, τα κινέζικα! Αν δεν προλάβει, πάει, το έχασες το τραίνο!

Εκεί στο προνήπιο, θα αρχίσεις να ακούς για τη Ρομποτική και τότε θα καταλάβεις ότι τα πράγματα είναι σοβαρά! Όπως εσύ έπαιζες με πλαστελίνες και νερομπογιές, το 5-6 ετών παιδάκι σου θα μαθαίνει φυσική, μαθηματικά και αυτοματοποιήσεις. Κι εκεί είναι που σου έρχεται το πρώτο εγκεφαλικό! Και τώρα; Τι κάνουμε τώρα;

Τώρα χαμηλώστε τα φώτα.

Δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις από το ρομποτικό σοκ και σου έρχεται στο κεφάλι επόμενη κεραμίδα. Καλά όλα αυτά, αλλά που πήγε η τέχνη; Κι εδώ αρχίζεις να μετράς τα ψιλά σου και να δεις αν σου βγαίνουν για ντεπόν, καθώς ο πονοκέφαλος μεγαλώνει. Να πάει σε ένα ωδείο; Να μάθει ένα μουσικό όργανο; Η μουσική δεν είναι κι αυτή θεραπευτική και απαραίτητη για την ψυχούλα του; Ντάξει, φτάνει πια με τη μουσικοκινητική, την ξεκίνησε από νεογέννητο μέχρι τα 2-3 καλά είναι. Τώρα πρέπει να μάθουμε αν τελικά κρύβει μέσα του έναν μικρό Μότσαρτ! Και εν πάση περιπτώσει, αν δεν είναι η μουσική η κλίση του, μήπως είναι η ζωγραφική; Η γλυπτική; Να πάει σε ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο; Μήπως είναι η δραματοποίηση και πρέπει το παιδάκι σας να κάνει θέατρο; Ή μήπως σε σχολή μαγειρικής για παιδιά, διότι κι η μαγειρική τέχνη είναι! Γιατί να κάνεις τη δική σου κουζίνα κώλος για να μάθει να φτιάχνει ένα απλό αποδομημένο παστίτσιο, όταν μπορεί με λίγα χρόνια μαθημάτων να γίνει baby guru στη μοριακή κουζίνα;

Κι εδώ έρχομαι να σου πω, ότι ποτέ ξανά άλλοτε δεν ήταν καλύτερη ιδέα η δωρεά νεφρού.

Συμμερίζομαι την αγωνία βέβαια και κατανοώ ότι με καλή πρόθεση όλοι μας επιλέγουμε ή όχι τις δραστηριότητες, "να μη μείνουν πίσω", "να μη βαρεθούν" κλπ. Αλλά όχι κι έτσι! Μπορεί να είμαι και λάθος και πραγματικά να πω κάποτε, ότι δεν συμβάδιζαν οι απόψεις μου με την εποχή. Μπορεί να με κατηγορήσουν οι ίδιες ότι άργησα να μπω στο χορό των δραστηριοτήτων. Αλλά έχω αποφασίσει, ότι θα "στερήσω" για λίγο ακόμα από τα παιδιά μου όλα αυτά τα ερεθίσματα και θα συνεχίσω να τα πηγαίνω στην παιδική χαρά για γυμναστική, θα δούνε λίγα παιδικά στα αγγλικά και ό,τι πάρουν, και θα ξεκινήσουν ρομποτική, όταν καταφέρουν να βάζουν τις κάλτσες τους μόνα τους. Με λίγα λόγια, από πέρσι μέχρι φέτος και πάλι δεν έχω αλλάξει γνώμη για το υπερφόρτωμα των παιδιών με εξωσχολικές δραστηριότητες.